Rêveberiya Xweser Mafê Perwerdeya Bi Zimanê Dayikê Misoger Kiriye

Di di 17’ê Mijdara sala 1999’an de Rêxistina UNESCO ya Neteweyên Yekbûyî 21’ê Sibatê weke Roja Zimanê Dayikê ya Cîhanê ragihand.

Li cîhanê derdora 7 hezar ziman hene, beşek mezin ji wan zimanan di metirsiya windabûnê de ne

Hêza her Zimanekî jî bi hejmara gotin û zaraveyên xwe her weha kesên ku pê diaxivin tê naskirin

Zimanê Kurdî jî yek ji wan zimanên bi hêz e yên li Rojhilata Navîn, Kurdî ji gelek zaraveyan pêk tê weke Kurmancî, Soranî, Zazakî, kelhorî û hwd

zimanê Kurdî di destûrên Iraq, Îran, Tirkiyê û Sûriyê qedexe bû, wan welatan bi hemû awayan hewil didan zimanê Kurdî têk bibin

Li Rojavayê Kurdistanê heta sala 2011 qedexebû, nedibû ku Kurd li saziyên fermî yên dewletê bi zimanê xwe biaxivin

Ji bilî wê jî hikûmeta Şamê navên gund û bajarên Kurdan li Sûriyê ji Kurdî kiribû Erebî

Weke mînak, Dêrik kiribûn Malikiye, Tirbespî kiribûn Qehtaniye, Kobanê jî Eyn El Ereb

Kurdên Rojavayê Kurdistanê ji ber girêdana bi zimanê xwe bi dizî li nav malan perwerdeyên biçûk ên ziman didîtin

Bi rêya stran û helbestan jî dikarîbûn zimanê xwe biparêzin

Ev rewşa heta 19 Tîrmeha 2012 berdewam kir, lê bi destpêkirina şoreşê re, zimanê Kurdî bû zimanê perwerdeyê

Gav bi gav derbasî nava dibistanan bû, heta ku peymana civakî ya Rêveberiya xweser hat nivîsandin

Di peymana civakî de tê gotin ku li bakur û Rojhilatê Sûriyê 3 zimanên fermî hene, Kurdî, Erebî û Suryanî

Her pêkhateyek fêrî zimanê xwe û zimanên din jî dibe

Di nava çend salan de karmend û kadroyên perwerdeyê li Rojavayê Kurdistanê dikarîbûn rêbazeke rêxistinkirî ji bo zimanê Kurdî amade bikin

Di aliyê rêzmanî de jî pêketinên ber bi çav çêbûn, zarokên Kurdan ji refa yekê heta zanîngehê bi zimanê xwe dixwîne

Li Rojava û Başûrê Kurdisanê Kurd bi Kurdî perwerde dibînin, lê heta niha li Bakur û Rojhilat zimanê Kurdî qedexe ye.